అధివాస్తవ విస్మృతి

ఈ నిరామయ సాయంత్రాన

ఎవరిని గుర్తుకు తెచ్చుకొని

రోదించను?

ఎత్తైన ఈ రెండు పర్వతాల మద్య

లోయలో

గుబురుగా ఎదిగిన పొదలతో

నా ఒంటరి సమాధి కప్పివేయబడివుంది

మెల్లగా, భ్రమలాగా

మేఘాలు భూమిని రాసుకొని వెళుతున్నాయి

ఒక్క జ్ఞాపకమూ గుర్తులేదు

కన్నీరు కార్చేందుకు ఒక్క జ్ఞాపకమూ గుర్తులేదు

ఈ రోజెవరో నా అజ్ఞాత సమాధి మీద

రెండు పుష్పాలు ఉంచారు

రెండు కన్నీటి బొట్లూ రాల్చారు

ఆమె ఎవరో గుర్తులేదు

ఒక్క జ్ఞాపకమూ గుర్తులేదు

కన్నీరు కార్చేందుకు ఒక్క జ్ఞాపకమూ గుర్తు లేదు

కవిత మరియు డిజిటల్ ఆర్ట్ : శ్రీరామ్ 

(సారంగ సాహిత్య పత్రికలో ప్రచురితం)